Kodeki
Kodek jest skrótem od "koder/dekoder", co oznacza urządzenie lub program zdolny do przekształcania strumienia danych lub sygnału. Kodeki mogą zmienić strumień danych w formę zakodowana (często w celu transmisji, składowania lub zaszyfrowania) lub odzyskać (odkodować) strumień danych z formy zakodowanej, by umożliwić ich odtwarzanie badz obróbkę. Kodeki są często użyte w wideokonferencjach oraz strumieniowaniu obrazu lub dźwięku. Na przykład wiele multimedialnych strumieni danych potrzebuje zawierać jednocześnie dane dźwiękowe i obraz oraz często metainformacje opisujące np. synchronizacje dźwięku i obrazu. Każdy z tych trzech fragmentów strumienia danych może być opracowany przez oddzielne programy, sprzęt i procesy, lecz aby strumień danych multimedialnych był użyteczny, musi być połączony. Do tego właśnie służą kontenery multimedialne.
| Nazwa | Pasmo | Opóźnienie (ms) | MOS |
| G.711 | 64kbps | bardzo małe(<10) | 4.5 |
| G.726 | 16-40kbps | małe (~10) | 4.1 (G.726-32) |
| G.729 | 8kbps | średnie (~30) | 4.0 |
| G.723.1 | 5.3kbps | duże (>40) | 3.8 |
G.711
Powszechny skrót używany do określenia Zlecenia ITU-T G.711 będący podstawową normą dla modulacji PCM w telefonii cyfrowej, która często stosowana jest również w telefonii internetowej. G.711 umożliwia modulacja impulsowo-kodową sygnałów mowy z prędkością nawet do 64 kb/s.
G.723.1
Kodek dźwięku popularny w technologii VoIP, który określa kompresję głosu w stosunku 12:1. Występuje on w dwóch wersjach:
- Strumień głosowy 6.3 kbit/s
- Strumień głosowy 5.3 kb/G.
G.726
Standard kodowania sygnałów mowy używany w technologii VoIP stosujący technikę kodowania ADPCM (jedna z odmian modulacji PCM) z szybkością 16, 24 i 32 kbit/s. Używany jest często zamiennie z kodekiem G.711 zużywając prawie o połowę mniejsze pasmo a jednocześnie zachowując praktycznie identyczną jakość.
G.729
Kodek mowy stosowany w technologii VoIP. Jego starsza wersja – G.729a wymaga mniejszej mocy obliczeniowej, co stanowi jej niewątpliwą zaletę. Z kolei wersja nowsza – G.729b jest w stanie zidentyfikować momenty ciszy a następnie je skompresować.
Kodek GSM
Implementacja jednego ze standardów kodowania i dekodowania głosu w systemie telefonii GSM. Charakteryzują się one niskimi wymaganiami związanymi z prędkością transmisji przy akceptowalnej jakości zakodowanej mowy, oraz stosunkowo niewielką złożonością obliczeniową potrzebną do kodowania dźwięku. Ten fakt, oraz otwartość standardu (i związany z nim brak opłat licencyjnych) przyczynił się do popularności tego typu rozwiązań także w transmisji VoIP.
Speex
Format dźwięku wykorzystywany wyłącznie do kompresji mowy ludzkiej, zajmujący pasmo od 2,15 do 22,4 Kbit/s.